داروهای دیابت ، بهبود کنترل گلایسمیک بدون خطر هیپوگلایسمی

داروی TAK-875داروی جدیدی است که از طریق تحریک ترشح انسولین از سلولهای بتا کار می کند اما تنها زمانیکه فرد دیابتی به انسولین بیشتری نیاز داشته باشد یعنی هنگامیکه مقدار قند و اسیدهای چرب بعد از صرف یک وعده غذایی در خون افزایش می یابد ترشح انسولین را تحریک میکند.

داروی TAK-875درمان جدید دیابت نوع 2 است که سبب بهبود کنترل قندخون می شود ، میزان تأثیر این دارو معادل داروی glimepirideاست اما با این تفاوت که خطر افت خطرناک و شدید قند خون با مصرف این دارو به حداقل رسیده است.

نتایج فاز 2 تحقیقات رندوم کلینیکی در مجله ی lancetبه چاپ رسید.

دیابت نوع 2 شایع ترین فرم این بیماری است ، 90 درصد مبتلایان به دیابت به این نوع دیابت مبتلا هستند. این بیماری به دلیل فقدان پاسخ سلولها به انسولین (مقاومت به انسولین ) و افزایش مقدار قند در خون ایجاد می شود.

گیرنده ی شماره ی 1 اسید چرب آزاد که بنام GPR40یا Gپروتئین جفت شده با رسپتور 40 شناخته می شود نقش حیاتی در تحریک وتنظیم تولید انسولین دارد.

این دارو با افزایش ترشح انسولین ازسلولهای بتای پانکراس زمانیکه مقدار قند و اسید چرب در جریان خون افزایش می یابد یعنی بعد از صرف یک وعده ی غذایی عمل می کند و نتیجه آن کاهش مقدار قند خون است.

داروهایی که گیرنده ی FFAR1را فعال می کنند دارای قدرت افزایش ترشح انسولین برای بهبود کنترل قند خون هستند.

داروی TAK-875یک داروی خوراکی جدید است که به منظور ترشح بیشتر انسولین بر اساس مقدار قند خون طراحی شده است یعنی این دارو هنگامیکه مقدار قند خون طبیعی است هیچ تأثیری بر ترشح انسولین ندارد و این موضوع سبب می شود در موقع نیاز با کمک به ترشح انسولین ، سبب بهبود کنترل گلایسمیک و کاهش خطر هیپوگلایسمی شود.

پرفسور Burantاز دانشگاه میشیگان و همکارانش بصورت رندوم به 426 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که از طریق رژیم غذایی، ورزش یا درمان با متفورمین نتوانسته بودند بیماری خود را کنترل کنند یکی از 5 دوز مختلف داروی TAK-875یا پلاسبو یا glimepirideرا دادند. نتایج اولیه نشاندهنده ی تغییر میزان هموگلوبین A1Cدر مقایسه با شروع آزمایش بود.

در هفته ی 12 از این تحقیق ، مقدار هموگلوبین A1Cتمام بیمارانی که از دوزهای مختلف داروی TAK-875استفاده کرده بودند درمقایسه با پلاسبو کاهش می یابد. کاهش مشابهی در بیماران مصرف کننده glimepirideنیز مشاهده می شود.

33 تا 38 درصد از بیمارانی که روزانه از 25 میلی گرم یا بیشتر داروی TAK-875مصرف می کردند مقدار هموگلوبین A1Cشان به کمتر از 7 درصد در طی 12 هفته رسیده بود. درمقایسه در گروه کنترل تنها 19 درصد و گروه glimepirideتنها 40 درصد از بیماران موفق به رسیدن به مقدار هدف (7 درصد هموگلوبین A1C) شده بودند.

مصرف داروی TAK-875برای بیماران مشکل ایجاد نمی کند و قابل تحمل است و میزان وقوع هیپوگلایسمی در مقایسه با glimepirideبطور چشمگیری کاهش یافته است(2 درصد در مقایسه با 19 درصد ) همچنین در مقایسه با پلاسبو نیز هیپوگلایسمی در گروه TAKبطور قابل توجهی کاهش یافته بود(2 درصد).

میزان عوارض جانبی مصرف داروی TAKمشابه با پلاسبو است (49 درصد درتمام گروههای مصرف کننده ی TAK-875در برابر 48 درصد پلاسبو) ، در حالیکه در گروه glimepirideبه دلیل خطر هیپوگلایسمی میزان عوارض جانبی مصرف دارو به 61 درصد می رسد.

نویسندگان مقاله می گویند: درمقایسه با هیپوگلایسمی های مکرر بعد از درمان با سولفونیل اوره ها ، درمان با TAK-875به دلیل کاهش چشمگیر خطر هیپوگلایسمی و بهبود کنترل قند خون می تواند روش مناسبی برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 باشد. بنابراین فعال سازی FFAR1می تواند یک روش درمانی مناسب برای این دسته از بیماران باشد. دانشمندان برای بررسی ایمنی مصرف این دارو و بررسی میزان تأثیرات آن در حال انجام کارآزمایی بزرگتری هستند تا در صورت تایید دارو، آنرا به بازار مصرف ارائه دهند.

منبع: www. Sciencedaily.com